DOOR HET VUUR
Als kind moest ik mezelf beschermen
Tegen alles en nog meer
Werd achterdochtig en argwanend
Wantrouwend, keer op keer
Telkens vond ik wel een reden
Voor mijn neuroot gedrag
Een scheldpartij, fysiek geweld
Het vulde iedere dag
De knop ging om
Het gordijn ging dicht
Negeren werd een sport
Het heeft mij schade aangericht
Ik reageer niet als het hoort
Nog steeds heb ik die mensenvrees
Wil echt met niemand praten
Wanneer ik op mijn werk ben
Loopt het niet in de gaten
Toch zijn er nog mijn dierbaren
Die ik nooit verzaken zal
Mijn dieren en mijn vrienden
Mijn liefje bovenal
Voor hen ga ik echt door het vuur
Zij brengen geen verdriet
Zij geven onvoorwaardelijk
De rest doet dat dus niet