ik blijf maar vallen
elke dag dieper en dieper
er lijkt geen einde aan te komen
geen einde aan alle slechte dingen
ik weet niet wat ik moet denken
mensen denken dat ik een aansteller ben
dat ik alles opblaas en maximaliseer
maar als ik mij zo voel
waarom hebben ze daar geen begrip voor
het is mijn leven mijn lichaam
en als ik deze wereld wil verlaten
en als ik mijn eigen wil straffen
dan is dat mijn eigen keuze
misschien ,heel misschien niet de juiste
maar het is iets waar ik zelf voor kies
en iets waar ik voor opkom
geloven in iets ,mij ergens aan vasthouden
wel ik hou me vast aan het feit dat ik weet
dat er een dag komt dat ik ze ga verlaten
en die gedachte houdt me nog even hier
wachten op het juiste moment
laat mij gewoon gaan snappen jullie dat dan niet
het leven is niet weggelegd voor mij
maar niemand die het snapt
soms snap ik het zelf niet
ik heb alles wat ik wil
dat denken de mensen toch
maar hebben ze ooit wel gevraagd wat ik echt wil
neen ze gaan ervanuit dat ik gelukkig moet zijn
maar ik kom zoveel tekort
maar daar wordt niet naar geluisterd
het zal wel allemaal aan mijn eigen liggen
ik zal wel weer eens aan het overdrijven zijn
als mensen zo niet naar hun eigen moeten kijken
dan zal ik het wel aanvaarden dat ze mij de schuld geven