Opgejaagd
Opgejaagd, geen rust in mijn kont.
Snel geïrriteerd, een korte lont.
Druk in mijn hoofd.
Chaos daar binnen.
Nog zoveel te doen.
Mezelf beloofd
Weet niet waar te beginnen.
Geen motivatie.
Het ratelt wel door in mijn hoofd
En nergens een spatie.
Zoveel leukers te doen.
Een stevige knuffel, een zoen.
Beetje schilderen, op internet surfen,
gedichten schrijven.
Kan ik uren zoet mee blijven.
Maar toch dat opgejaagde gevoel.
Er komt niks uit mijn handen.
Hoop dat ik zo weer met beide benen
op de grond zal landen.
Ik moet aan de slag, maar heb geen zin.
Zoveel tijd en toch ook niet,
Ik zou willen dat die onrust,
mijn lijf snel verliet.
_________________
Dit is het land van bange blinden waar een 1oog koning is.