Een kleine witte vlinder
die zijn leven in een eitje begon
kroop na een heerlijk rupsenleven
uit zijn veilige cocon
Verkende met jeugdige vlindermoed
de gebloemde velden vol kleur
genoot met een vlinderglimlach
van de heerlijke bloemengeur
Liet zich verleiden door een roos
die schitterde in de zon, zo rood
maar vergat door die schitterende kleur
de pijn die een doorn bood
Zocht in de winter een warme schuilplaats
en keerde in de lente weer terug
vocht om het zoete levensnektar
met een bij, een wesp en een mug
vaak vergelijk ik je met een vlinder
je wilde weg uit je veilige cocon
je vertelde hoe heerlijk het leven was
maar ook hoe de pijn toen pas begon
Je vocht met gevoelens van medelijden
je stootte je hoofd door naieviteit
je leerde de hardheid van het leven
je sjouwde met vragen en zelfverwijt
ze kwamen door verleidelijke rozen
die altijd een doorn bezat
die je door de overweldigende geur
en schitterende kleur steeds vergat
toch waren er ook veel boterbloemn
van onbezorgd genieten in het gras
en dreven er mooie lelie's
van vrolijkheid in de waterplas
geniet nou van die mooie bloemen
weersta de verleiding van de roos
leg het zelfverwijt naast je neer
en streef naar het doel dat je langgeleden koos
't was een normale weg naar volwassenheid
met mooie momenten, en soms wat pijn
en vergeet niet witte vlinder, dat die weg
bij iedere vlinder zo grillig zal zijn.