Reeds 15 kleine jaartjes
Zijn we vrienden van elkaar
En doorheen die vele jaartjes
Sta je altijd voor me klaar
Tijd maken voor een babbel
Soms met een traan, soms met een lach
Ik ben nog steeds blij
Dat ik jou kennen mag
Want je bent een pracht van een persoontje
Zoals jou zijn er geen twee
En na elke ontmoeting of gesprek
Neem ik steeds een sterretje mee
Een sterretje die zich dan nestelt
Heel diep daar in mijn hart
Met hele mooie herinneringen om aan te terug te denken
Als ik verdrietig, boos ben, of verward
Ik weet dat ik jouw schouder zal vinden
Om op te huilen, in tijden van verdriet
En jij weet dat ik je ten alle tijde
Ook mijn schouder aanbied
Weet je nog die keer, aan de voordeur
Jij speelde viool en ik zong
Het is één van die momenten
Die toen je hart binnendrong
Eentje om nooit te vergeten
Want wat waren we nog klein
Maar reeds toen al waren we dapper
En konden we onszelf zijn
Die kinderlijke onschuld is wat verdwenen
Maar soms steekt het nog de kop op
Zoals bij een bedankend woord
Of bij een schouderklop
Nu ben je 18 geworden
En het leven lacht je toe
Het zal ook jou verrassen
Ik weet alleen niet waar of hoe ;o)