Ontmoeting
Ik zie een prachtige mond.
Zoals een lucht stralend blauw kan zijn.
’t was niet voor ’t eerst dat ik je zag.
Mijn schaduw en jouw zonneschijn.
Je leek te komen anders dan voorheen.
En sprak mij aan op zwoele toon.
Het kan anders geklonken hebben.
Maar zo hoorde ik het gewoon.
Je ogen schitterden alsof ze sterren waren.
Verbeelding is mij nooit vreemd geweest.
En dan die lieve kuiltjes in je wangen.
Ik wil dat jij blijft lachen en mijn ogen leest.
Ik zou je kuiltjes willen stelen.
Je glinsterende ogen meenemen in mijn zak.
Je mond en lach zullen nooit vervelen.
Als ik dat nu eens met jou besprak?
Bergen zullen zich niet verplaatsen.
De zee zal eb en vloed nooit afstaan.
Wij moeten huiswaarts, ons haasten.
Maar lieten ons even als ’t ware gaan.
Jij hebt je wereld, ik ken mijn grenzen.
Maar ik zal je telkens tegenkomen.
Even, heel even je blijheid proeven.
Dat heb ik me voorgenomen.
willem
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 04, 2004 08:15 |
Herkenning..... X Annemieke |
|
will hanssen: | Vrijdag, september 03, 2004 22:44 |
Mooi! Liefs, Will |
|
Bieke: | Vrijdag, september 03, 2004 22:19 |
Soms heb je van die mensen die indruk nalaten hoe dan ook ;)) Liefs Bieke, |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 03 september 2004 | ||
Thema's: |