het veldenlied
is nu mijlenver te horen
dit lievelingslied word gefloten
gezongen, is zelfs vervuld met dierbaar verdriet
traag zullen ze nu ontvouwen
net als mijn hart, deze bloemen
enkel zonlicht gericht
nu is het mijn hart
die als een lievelingsvorm
in jouw wereldje schijnt
waar het soms ook weer duister word
zoals net nog
toen kleurige dromerige
gedachten mijn ziel beroerde,
werd ook ik mij
er zeker van bewust
dat een wereld zonder liefde
voor altijd in mij rust
een wereld zonder jou