Weldra ga je weg,
ver van mij vandaan,
die gedachte doet me pijn,
elke keer een beetje meer,
het is alsof ik diep vanbinnen,
een beetje dood ga,
en elke keer ik aan je denk,
verschijnt er op men wang een traan,
een traan die nooit echt verdwijnt,
net als de pijn,
maar weet dat ik je nooit zal vergeten,
en dat ik altijd een plaats voor je zal hebben in men hart