Vrede.... misschien?
Ogen open in de wereld
Oplettend wat er gebeurd
Waarom zoveel ellende
Dat je hart zo erg verscheurd
Bang voor de toekomst
In deze huidige tijd van leven
Niet wetend wat de volgende dag
Jou nog verder aan leven kan geven
Triest is het gewoon
Hoe wij met onze aarde omgaan
Hoe wij onszelf en onze omgeving
Kapot weten te slaan
Geweld, verdriet, verlies en tranen
Is het enige dat we nog zien
Hoop ik op een dag
Dat er vrede is,
"misschien"
een gedicht gebasseerd op de dagelijkse oorlogen in onze wereld. Het is afschuwlijk dat we niet eens samen kunnen leven met een ander ras, cultuur of laat staan een persoon die anders is dan jezelf. Diep triest.
-Fallon-
Further-Away: | Zaterdag, augustus 28, 2004 13:31 |
Inderdaad diep triest is het.. Mensen moeten elkaar gewoon leren accepteren..en als je dat niet kan, dan loop je er maar omheen..ofzo? Maargoed; ik ben het met je eens, en ik vind dat je het heel mooi heb gedicht! Liefs, |
|
Fortune: | Vrijdag, augustus 27, 2004 12:52 |
hey.. Mooi gedicht.. Zo een heb ik ook al een paar van geschreven met de vraag of het ooit mogelijk is als overal mensen met liefde, respect en zonder geweld met elkaar om kan gaan.. Dan zou het leven tog pas perfect zijn!.. Maar waarschijnlijk blijft het altijd bij dromen. Maar ja.. dat neemt niet weg dat je altijd wel je best kun doen en genieten van elk vreugdemoment.. Wel heel mooi neergezet hoor!! liefs, Samantha |
|
Auteur: Angel_eye | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2004 | ||
Thema's: |