*sadgirl*: | Vrijdag, april 14, 2006 16:43 |
ik heb tranen in mijn ogen van het gedicht en van de uiting van machteloosheid in het laatste stukje. ik kan alleen maar zeggen dat je het zeker niet moet begrijpen, als je haar gewoon steunt op een bijna onmerkbare, maar toch actieve en aanwezige manier, alles wel in orde komt... blijf vooral schrijven ***kusje*** |
|
Wicked Soul: | Vrijdag, augustus 13, 2004 13:58 |
Ja, het is moeilijk te begrijpen. Zelfs soms voor iemand die het zelf doet of gedaan heeft. :$:s Er komen zoveel gevoelens aan te pas. Vreemd genoeg lucht het op om dat te doen, het bloed te zien. Het geeft je een gevoel van vrijheid. Het is iets tastbaar, iets dat je kan controleren. Die pijn die je dan ervaart, laat je beseffen dat je nog niet dood bent, maar nog leeft. Alleen is het geen goeie oplossing. I guess we all know. Don't leave her alone now. She needs you. S |
|
The unreachable: | Vrijdag, augustus 13, 2004 11:21 |
Wees blij dat je het niet begrijpt...Nice poem | |
Auteur: strawberryswirl | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2004 | ||
Thema's: |