de wonderen waren de wereld al uit,
maar vannacht vielen zij
er met trossen terug in
een staart sneed door de hemel
wijl het kopje al was weggespat,
als solfervonk op schuurpapier
solfer... als je van den Duvel spreekt
of drinkt, dan zie je geheid
geen bal meer voor ogen,
en worden je wensen slechts turen in't ver
van rotsblok tot minder dan kiezel,
dan steen, daarboven niet meer dan
een blok zonder been,
maar hier een wereld van verschil
wat zou ik kiezen, hemel of hel?
rijstepap of barbecue
ik slof en saf, ik tik
mij eigen stersel naar de grond.
hete kolen vallen tot onder mijn zolen
tot op mijnen kop
eerst lijk tientallen kuddes verhitte kometen
daarna als traag stervend eenzaat uitgeblust.
ook kosmische sigaretten
raken uiteindelijk op
kuirinck, kometen!!
roept er nog een Paal
maar kijken deed ik al niet meer
'godverdoeme, waar?'
denk ik.
'ja, ik zie ze , daar!'
zeg ik.
ik wens, ik wens
een zwarte pens
met bergen zure appelmoes