Waarom Mam!
Waarom kunnen wij niet als moeder en dochter praten,
Waarom hou jij ons constant in de gaten.
Waarom kun jij nooit een keuze accepteren,
Als het fout is moeten wij er toch zelf van leren.
Jij vroeg mij waarom ik het niet eerder verteld had,
De enige rede is dat het tussen ons nooit goed zat.
Volgens pap was ik altijd te min,
En had die hele studie geen zin.
Daarmee kon ik nooit iets bereiken,
Maar hoger haalde ik nooit zonder af te kijken.
En nog accepteer jij werken in de zorg niet
En dat doet mij best verdriet.
Later hoef ik geen kasteel als ik maar gelukkig ben,
Daar gaat het mij om.
Volgens mam doen wij nooit iets goed,
Ze vindt dat ze haar tijd aan ons verdoet.
Over vriendinnen van Linda heeft ze ook altijd iets te zeuren.
Ze zou er nooit ook maar 1 goed keuren
Er valt altijd wel iets te klagen,
Maar nooit zou ze naar een mening van ons vragen.
Over Bjorn zijn ook al woorden klaar,
En dat vind ik ook best raar.
Jullie vragen zo vaak of hij even kan helpen
Alles wat jullie vragen doet hij met plezier.
Maar dat is niet goed genoeg.
Ach, er valt altijd iets te zeuren,
Maar HIJ was diegene die mijn leven weer deed opfleuren.
Want toen ik echt heel ziek was zei jij dat ik het maar moest uitzoeken,
Op zo’n moment kon ik je echt vervloeken.
Ik deed dat niet omdat je mijn moeder bent,
Blijf kalm je hebt er maar 1 denk je op zo’n moment.
Maar waarom kunnen wij nooit eens goed praten,
Dikwijls heb ik gedacht jou te verlaten.
Maar ik merkte dan dat papa veel van ons houd
Hij is echt een vader van goud.
Vaak zeg jij tegen Linda en mij daar is de deur,
Want dan ben je af van al dat gezeur
Lekker makkelijk dan had je er niet aan moeten beginnen,
Wij hebben nergens om gevraagd,
Maar het is niet leuk als jij constant klaagt
Pap probeert er alles aan te doen ons gezin bij elkaar te houden
Hij vindt het ‘samen zijn’ gezellig en wil dat behouden.
Maar mama echter laat dat koud
Dan vragen wij ons af of ze wel van ons houd.
Dagen hou ik het vol om tegen haar te zwijgen
Misschien ziet ze dan in dat ze niet verder komt met dreigen.
Dan komt ze ergens achter en laat even medelijden tonen,
Maar als we beter konden praten dan merkte jij als moeder
dat er iets aan de hand was met je dochter.
Nooit zou jij vragen hoe het eigenlijk met ons gaat,
Als jij alles zou weten weet ik zeker dat jij er versteld van staat.
Maar nooit kan ik met jouw over liefde praten,
Ach, ooit zullen je dochters je nog eens verlaten.
Dan heb jij je rust!!!