miranda klopman: | Zaterdag, juli 31, 2004 19:21 |
ik heb dan wel geen anorexia, maar in de rest van je gedicht kan ik me helemaal verplaatsen. ik ben al jaren depressief en nu heb ik borderline alleen weten de meeste mensen dat niet. mijn familie weet ook niet dat mijn alcoholprobleem steeds groter word. als ik zeg dat ik soms hartkloppingen heb en trillende handen, zeggen hun dat dat komt omdat ik me gelukkig voel en dat gevoel niet ken en me niet kan ontspannen, maar dat is helemaal niet zo. gelukkig weten wij beter, heel mooi geschreven meid | |
Freaky Poet: | Woensdag, juli 28, 2004 09:49 |
hou vol en zorg dat je snel beter wordt!! | |
Hermans Dirk: | Woensdag, juli 28, 2004 07:24 |
goed neergezet | |
Raira: | Woensdag, juli 28, 2004 02:03 |
Het zal moeilijk blijven, maar probeer door te zetten, je bent niet je gewicht je bent een mens met waarde geef je hart eens wat gewicht en gooi die weegschaal van de aarde heel veel sterkte en erg goed gedicht liefs raira |
|
ThE/CuRe?: | Woensdag, juli 28, 2004 01:39 |
mooi verwoord!!! en herkenbaar... ik ben al heel lang terug op normaal gewicht maar toch speelt de gedachte van af te vallen nog constant door mijn hoofd... en idd omdat niemand dat beseft omdat je het miss niet meer aan je ziet, word die drang mogelijk alleen maar groter :s Maar alsjeblieft ni aan toegeven.. Je komt hier zoveel sterker uit, gewoon voloude k? xxxx liefs, The/CuRe? |
|
Auteur: karinwolk | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 28 juli 2004 | ||
Thema's: |