Mijn hand beweegt maar ligt toch stil
een strijd legt mijn gedachten in as
is het dat nieuwe leven dat ik wil
of vast houden aan wie ik was?
Mijn ogen open of toch maar dicht
ze gaan toch schuil achter de regen
mijn gevoelens willen dat ik zwicht
maar het verstand houd me tegen
Nu nog niet
laat me nog even
ik kan me nog niet geven
nu nog niet
ik hoop dat je dat ziet
Voor jou voel ik zoveel meer
je zorgt dat mijn ogen weer stralen
iedere dag geboeid door je verhalen
je laat me lachen elke keer weer
Ik ontvang meer liefde dan ik begeer
voel zelfvertrouwen langzaam bloeien
vind alleen nergens riemen om te roeien
want het afscheid doet nog teveel zeer
Nu nog niet
laat me nog even
ik kan me nog niet geven
maar ik hoop dat je me tot die dag
toch graag ziet...