Prikkelbaar
Ik voel me net een cactus, soms
Dan ben ik prikkelbaar
Die dag zijn alle mensen stom
Die dag zet ik mijn stekels uit
Niemand komt in mijn buurt
Voor mijn omgeving is het maar goed
Dat zo’n bui niet lang duurt
Een vogel voor mijn open raam
Een kleuter zwaait gedag
Een oude vrouw
Schenkt mij haar liefste lach
Die dingen doen mijn stekels dan
Heel langzaam weer verdwijnen
En in mijn hoofd is er weer rust
En gaat de zon weer schijnen