Nooit helemaal
Enkel de herinneringen
houden me levend,
Het verlangen hier ooit terug te zijn
vult mijn ziel.
Ooit...
Breken en daarna gehecht worden.
Maar nooit helemaal.
Een lege plaats in mijn hart,
af en toe gevuld.
Ik wil meer,
Ik wil teveel,
Het word teveel....
Mijn hart en ziel breken,
tranen van bloed,
een langzaam leeglopend hart.
Wat nu nog is, worden stillaan herinneringen.
Vage beelden.
Afscheid nemen.
Loslaten.
Maar nooit helemaal.