*Zucht*
Ik wil het niet meer,
ik kan het niet meer,
hou me niet meer tegen,
je zoet me alleen maar zeer.
Dan neem ook werkelijk afscheid,
dan ga ook werkelijk weg,
want schijnbaar luister je toch niet,
niet naar alle woorden die ik zeg.
Je doet me zo vreselijk veel pijn,
en niet echt met je woorden,
ik voelde me veel fijner,
voordat je mn leven verstoorde.
Onze relatie was toch niet echt,
het was alleen bezitterigheid,
maar mij zul je niet meer hebben,
mij ben je nu kwijt!
Het boeit me allemaal niets meer,
je woorden zullen me niet meer raken,
ook al heeft het wel geboeid,
en heb je mn hart weten te kraken.
Ik zal je niet meer langer lastig vallen,
je denkt toch al dat ik egoïstisch ben,
Maar dat zeg je weer met vooroordelen,
jij bent de enige die me niet ken!
*En je zult me ook nooit kennen, dus laat me los. Je hoeft niet verder na te denken over *ons*, want dat is er niet meer, en zal er ook nooit meer komen!*
*Adriël*
*29-06-04*