Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Antoinette.
De schittering in haar ogen
verbijsterd mn gedachten
Ze komt voorbij
in mijn donkerste nachten
Ze lacht als de zon
en is mooi als de maan
Ze is zo lief
dat ik haar niet wil laten gaan
Maar elke keer weer
moet ze terug naar haar plaats
En neemt ze stukken van mijn hart
mee als ze me verlaat
Reacties op dit gedicht
Tuomas_addicted vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Tuomas_addicted
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
30 mei 2004
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Liefde]
[Dromen]