ik doe men haar maar weer los
heel veel font de tein en dan weer een beetje glos
ik kam het netjes voor mijn ogen
en verzin weer iets...zoals ik al duizend keer heb gelogen
ik neem men bril ....
en verberg mijn ogen ... die niemand zien wil
het is warm maar ik draag weer een trui met een lange mouw
ik overtuig mezelf steeds weer dat ik van je hou
liefst van al ontken ik het echt met mij is aan het gaan
datje me vanacht weer helemaal blauw hebt geslaan
je doet me kiezen je vuist of je riem...
maar ik heb gelukkig weer niet de muren van het ziekenhuis gezien...
en misschien als ik vandaag heel lief ben en bezorgen
zal ik nog leven tegen de volgende morgen