een oude man
met een glas wijn in zijn hand
staarde naar iets onzichtbaars
steeds pratend in zichzelf
laat me met rust,
wat staren jullie naar me
wil even alleen zijn met mijzelf
Staar toch niet!
Ga allemaal weg!
ik wil maar even
mijn verdriet bedrinken
iedereen heeft me
op deze aarde verlaten
alleen jullie zijn
om mij heen
ieder dag
ieder uur
ieder seconde
staren mij aan
maar toch ben ik blij
om even een gesprek
met jullie te voeren
verlaat mij niet
en luister niet naar deze
ouwe beer
verlaat mij niet
want ik ben bang
voor alleen zijn
op deze aarde
Natia : | Maandag, mei 31, 2004 19:44 |
dank je knoei voor je liefe re. :-) veel liefs natia |
|
knoei: | Vrijdag, mei 28, 2004 17:08 |
Mooi gedichtje Liefs, Knoei |
|
Natia : | Vrijdag, mei 28, 2004 10:49 |
nee niet op terras:-) gewoon ergens erover gelezen dank je voor je re. david liefs natia |
|
david glerum: | Vrijdag, mei 28, 2004 10:40 |
Mooi gedicht.. Inspiratie opgedaan op het terras?:) David |
|
Auteur: Natia | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 28 mei 2004 | ||
Thema's: |