Ik zie een paar bruine ogen,
ze stralen weer.
Ik zie een glimlach om een mond,
keer op keer.
Ik zie blonde haren,
die dansen in het licht.
Plots zie ik jullie voor me,
en ik doe mijn ogen dicht.
Ik zie een paar bruine ogen,
die huilen, van verdriet.
Ik zie een glimlach om een mond,
die van jullie, is het niet?
Ik zie een meisje,
die altijd werd voorgelogen.
Ik heb genoeg van het verleden,
en doe me ogen open.
Ik zie weer een paar bruine ogen,
ze glinsteren van geluk.
Ik zie een glimlach, zo gemeend,
want haar leven kan niet stuk.
In die spiegel zie ik haar,
na al die jaren van verdriet en pijn.
Want nu, na al die jaren,
kan dat meisje eindelijk gelukkig zijn.