Ongewild gevangen
In een wereld vol plichten
Geen kans om te ontsnappen
Bang om iets verkeerd te verrichten
Altijd al gehoorzaamd
Nog nooit een fout gemaakt
Nog nooit luidop je mening gezegd
Nog nooit luidkeels een kreet geslaakt
Geleefd in een cocon
Verdoken als een vluchteling
Heb je nooit de buitenwereld ontmoet
Je leefde alleen, verstoten, heel zonderling
Maar soms gluur je even
Vantussen de tralies van je cel
Naar hoe de mensen daar buiten leven
En je denkt : ooit.. misschien ooit wil ik dat wel