het is alsof
het is alsof niemand mij nog kende
niemand zij dag
kreeg er tranen in men ogenvan
het brak men hart
mijn familie heeft mij verlaten
niemand had mij verwittigt voor de pijn
niemand treurde om mij
niemand vroeg iets
zoals hoe gaat het met jou
ik dacht altijd je familie blijf je trouw
maar ja nu merk ik wie er voor mij is en wie niet
maar toch doet het zon pijn
dat ik ze niet meer zien zal
zon pijn dat kan toch niet waar zijn
ik zie ze toch zo graag
maar ja blijkbaar miste mij niemand mij
na bijna een half jaar
ik weet mij vergeten ze misschien
maar ik zal hen nooit vergeten