Denkend aan de pijn van toen
Wrang zijn de tranen
die glimmen van verdriet
eenzaam is de nacht
die enkel het donker biedt
Verloren en verlaten
verbannen naar de hel
het kon me niets meer schelen
en toch was de pijn meedogenloos fel
Wankelend op het randje
balanceren tussen leven en dood
in eenzaamheid moeten vechten
geen uitgestoken hand in nood
Angstig kijk ik terug
en voel de pijn van toen
en vraag me in stilte af
had ik het toch moeten doen
~Denkend aan de pijn van toen~
29 – 04 – 2004,
~Miriam~
The Slayer: | Vrijdag, april 30, 2004 00:32 |
had het gezien van prikbord... echt prachtig gedicht meisie !! met veel emotie erin, altijd zo mooi en puurheid geeft het... prachtig !! groeties The Slayer |
|
niene: | Donderdag, april 29, 2004 16:18 |
Kei mooi!!! Exact ook wat ik voel! Super mooi verwoord, je mag trots zijn op dit gedicht! | |
Boudaatje: | Donderdag, april 29, 2004 16:00 |
*slik* heb hem 2 keer gelezen, is echt een topper. zware inhoud maar goed gebracht |
|
*silliej*: | Donderdag, april 29, 2004 13:01 |
w0o0ww... z0wn m00i dichie.. *silly kijkt met grote ogen* :P echt prachtig gemaakt maar de keuzes die je toen gemaakt heb kan je niet meer veranderen.. Kijk v00ruit!,en hopelijk zal je nu de goeie keuzes maken.. Maar elke keuze die je maakt maak je met een reden!;) kn0ef nd k0esj.. silly |
|
de nifter: | Donderdag, april 29, 2004 12:22 |
ouch.... niet teveel nadenken achteraf. je doet er toch niets meer aan | |
Auteur: Rimjam | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 29 april 2004 | ||
Thema's: |