Lente
Die dagen.... Ze zijn voorbij,
zoals een storm die eindelijk
is gaan liggen, is bedaard.
Jij was het kind in mij,
dat je eindeloos verzorgde,
jouw kleine ‘ik’ in mij.
Maar die dagen zijn voorbij,
als een oorlog die jarenlang
heeft gewoedt, haat heeft gevoed,
maar nu over is, de strijd is beslecht.
Onze kleine kinderen, die we
verzorgden in eindeloos gevecht.
Eindelijk is het voorbij,
als een hongersnood die
eindigt in de lente, want
uiteindelijk, tóch, groeien
er nieuwe vruchten, bomen
wortelen opnieuw in het zand
dat wemelt van nieuw leven,
dat levend weer op schiet
als je het maar de kans kan geven.
Eindelijk is het voorbij, alles,
alle strijd, alle verwarring....
Ik wortel opnieuw in deze lente,
want die dagen zijn eindelijk voorbij!
IK BEN ZÓ BLIJ VOOR MEZELF!!!!!
will hanssen: | Zondag, april 25, 2004 16:21 |
FANTASTISCH!!!!!!!! geweldig voor jou een mooi gedicht, ook liefs, Will |
|
Irene Simons: | Zondag, april 25, 2004 12:21 |
Ik ben ook heel blij voor je!! Liefs, Irene |
|