Met honger in mijn buik
schrijf ik dit gedicht.
Gewoon omdatik zin
om een gedicht te maken
Dat niemand hoeft te raken.
Maar alleen voor het moment
en zodat
ik later, als ik beter ben
kan lezen hoe diep ik zat
En hoeveel ongelijk ik had.
Dat ik zie
dat dit gedicht
nergens naar toe gaat,
maar een traan maakt
die glijdt langs mijn gezicht
Auteur: groenoog | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 23 april 2004 | ||
Thema's: |