nog bedriegender
dan jullie ogen,
voel ik me,
eenzaam en bedrogen
Zwarter en nog duisterder
dan jullie wallen,
voel ik me alleen,
jullie hebben me laten vallen
Nog roder en nog warmer,
dan de roodste rode wijn
klopt mijn hart om weer
voor jullie een steun te mogen zijn
Verdrietiger en onzichtbaarder,
dan een stille traan
voel ik me, omdat ik weet
dat jullie mij niet eens zien staan....
groenoog
Oorlam: | Maandag, april 19, 2004 11:41 |
sterk gedicht! | |
Black Lord: | Maandag, april 19, 2004 10:27 |
He hier schrikt Lordje van. Hoezo ziet niemand je staan. Wat is er mis gegaan. Zo`n mooi gedicht. En dan toch een droef gezicht. wim |
|
Auteur: groenoog | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 19 april 2004 | ||
Thema's: |