Elke seconde lijkt te vergroeien
zich vast te zetten aan de lucht
Verstandelijk is het al avond
maar de zon is nog niet weggevlucht
En ik wacht maar…
Ik kan niet wachten tot de morgen
maar de klok tikt met onzekerheid
Wat als jouw verschijning wèèr uitblijft
Waar blijf ik dàn met al die tijd?
Maar ik wacht nog…
Als gegijzeld door mijn onrust
verlies ik me in elk moment
Ik heb hierin geen zeggenschap
maar ik wil gewoon dat je er bent
will hanssen: | Vrijdag, april 09, 2004 20:46 |
mooi neergezet, een plezier om te lezen. groet, Will | |
jazzzz: | Vrijdag, april 09, 2004 19:05 |
mooi gedicht! even diep zuchten, en moed/vertrouwen houden.. liefs, |
|
de nifter: | Vrijdag, april 09, 2004 11:59 |
idd mooi een herkenbaar gevoel omschreven | |
bent: | Vrijdag, april 09, 2004 10:29 |
Zorg ik voor... x |
|
Rep: | Vrijdag, april 09, 2004 10:10 |
als die ander dat ook wil komt het vanzelf... maar herkenbaar gevoel en vanuit je hart, mooi joh! |
|
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 april 2004 | ||
Thema's: |