ik snap mezelf geen eens
Mensen kennen mij niet
Durf het niet te zeggen
Ik leef alleen nog maar met verdriet
Kan het niet uitleggen
Stemmen die zeggen dat je je zelf moet vermoorden
Ik kan het niet het moet naar buiten
Te erg voor woorden
Zodra ik alleen ben kan ik mezelf uiten
Draag een masker voor het leven
Er is een grote glimlach te zien
Huil van binnen maar kan me niet bloot geven
Ooit begrijpt iemand me misschien
Haat stroomt door mijn bloed
Mensen kwetsen en doen me pijn
Dat doet me goed
Heb dan tenminste een goede reden om boos op mezelf te zijn
Weer die stemmen in mijn hoofd
Ik ga het mes al pakken
Ik doe het,deze keer beloofd
Maar zoals altijd ik laat het mes weer zakken
Zie je wel je bent een zwakkeling en laf!
Durft geen eens zelfmoord te plegen
Weer stemmen die me naar beneden halen dat is men straf
Ze hebben gelijk,kan er niet meer tegen
Het enigste wat ik wil is dood zijn
Snap mezelf geen eens misschien stel ik me wel aan
Nee,ik voel de pijn
Wou dat ik nooit had bestaan...
Reacties op dit gedicht
| berry123: | Dinsdag, augustus 31, 2004 20:27 |
| hmmm mooi gedicht alleen zo pijnlijk :( en als je ooit een schouder wil om op te huilen , me schouder kan je altijd gebruiken :) groetjes berry -X- |
|
| Aereola: | Zondag, augustus 29, 2004 17:27 |
| Heel erg herkenbaar.. Ik moet toegeven dat ik het ook nooit gedurft heb! maar de echte uitdaging is juist om het niet te doen , want als je het doet ben je er van af , af van alles en dat heet wegrennen voor je problemen , dat is laf..wat jij doet is juist goed en dapperder dan dat verotte mes dat zoveel mensen grijpen als ze het echt niet meer zien zitten! |
|
| XxsweetloesjuhxX: | Vrijdag, augustus 27, 2004 22:08 |
| hey lieverd ik begrijp et nu allemaal en wil gewoon nog een keer zeggen dat als je wilt je me altijd kant bellen smsen met me kan praten of weet ik veel wat ik zal je neit in de steek laten!!! *knuffel* hou van je marlous owja ! meid tis nog te vroeg voor jou om te gaan je komt er wel overheen daar heb ik vertrouwen in!! | |
| Rachel015: | Zaterdag, april 10, 2004 15:44 |
| heyzz, super mooi maar wel droevig gedichtje... voor mij is het ook heel herkebaar... maar ik durfde het wel(al leef ik nog) maar ja... ik je ook aan raden om het ZEKER NIET TE DOEN!! als je het zou doen krijg je er zeker weten heel veel spijt van(kijk naar mij).. ik praat nu ook met een psycholoog maar zown pretje is het niet!! kop op meisje!! je mag mij ook alijd mailen... liefs Elles |
|
| anne(15): | Donderdag, april 08, 2004 20:05 |
| *Slik* Zo mooi geschreven en zo herkenbaar... Als je wilt, mag je me altijd mailen! Liefs Anne |
|
| chana: | Woensdag, april 07, 2004 17:36 |
| WoHOOOWW woww zeg toen ik dit leesde stond ik egt ff te trilllen hoe kan het dat iemand presies (op een aantal woordenna ) het zelfde schrijft als ik :O ik schrok er wel even van ik weet precies hoe je je voelt maatr jah iederen zecht dat je hert maar meot vergeten en er niet over praten dat is fout ! je moet hjuist proberen te praten ik weet neit of jou sytemmen echt zijn bij mij namelijk wel ik ben paranormaal begaafd dus ik praat echt met oveledene dus daarom vond ik het schrikwekkend maa |
|
| shazi: | Woensdag, april 07, 2004 11:17 |
| Ga eens op een mooie zonnige dag,ergens liggen in het gras. En probeer dan eens niet te denken,en voel wat het leven je kan schenken. Al zijn tegenwoordig veel mensen gemeen. Er is meer dan de mensen echt je vbent nooit alleen. Dat is het deel van het leven waar je eigenlijk voor moet gaan, dan zal je namelijk nimmer meer echt gaan twijfelen of je hier wel had moeten bestaan. Zelfkennis ligt verborgen in het durven loslaten van wat je denkt te weten. Succes en geef niet op het leven |
|
| muisje123: | Woensdag, april 07, 2004 09:25 |
| Hej.. Zoo ontzettend herkenbaar!! Sterkte.. Liefs |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, april 06, 2004 23:10 |
| Heee, wat naar voor je... Leg die stemmen het zwijgen op en laat je niet wijs maken dat het beter is om dood te zijn... Ook jij hebt een missie te volbrengen en je bent een waardevol mens, hoor je? liefs en stevige knuffel van Jannie |
|
| fairy_moonlight: | Dinsdag, april 06, 2004 23:07 |
| "Draag een masker voor het leven Er is een grote glimlach te zien Huil van binnen maar kan me niet bloot geven Ooit begrijpt iemand me misschien" die strofe spreekt me echt enorm aan, het is echt zo precies hetzelfde wat ik voel, heel je gedicht, maar vooral die strofe. IK begrijp je echt waar.. Maar vergeet niet : het vergt ware moed om te durven leven, zelfmoord plegen kan je altijd vergeet dat niet hé prachtig gedicht m'n mailbox staat vo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *sad me* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2004 | ||
| Thema's: | ||