Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Gezwoegd
Genoeg heb ik nu
onder alles gelijd
Mijn leven lijkt wel
voorbij te gaan
zonder ik het beleef
Dit moet toch het
gelukkigste moment
van je leven zijn
Waarom heb ik dan het gevoel
dat het helemaal niet zo is
En toch denk ik
dat het wel het gelukkigste
moment had kunnen zijn
Als ik niet had moeten
lijden onder het verleden
Gezwoegd
moe en verlaten
ogen toe
ogen sluiten
liever dat
zie niet graag
alle ellende weer voor me
Reacties op dit gedicht
*Pimboli* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
MayadeBij
:
Dinsdag, april 06, 2004 15:46
Yep. Doorgaan!doorgaan!doorgaan! de tanden uit je mond vechten bij wijze van.. Kus!
Over dit gedicht
Auteur:
*Pimboli*
Gecontroleerd door:
Firebolt
Gepubliceerd op:
06 april 2004
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Vroeger/Herinneri]
[Angst]