Er ontstond een traan
in m'n oog
Ze was heel mooi en apart
Waarom, weet ik niet
Ze viel langs m'n
roodgloeiende wang
naar beneden
Ze bereikte mijn lippen
En toen vielze
op de grond
Ze was weg
Ik was mijn mooie
traan verloren
Ze had zo een
lange weg afgelegd
Spijtig
Zonde van zo'n traan
Ze was de mooiste
traan, die ik ooit
had laten vloeien