dagboek
Je las in mijn dagboek
De eerste paar zinnen
Het was heel persoonlijk
Om mee te beginnen
Je las woorden,
voor jou ogen ongeschikt
ik voelde me toen zo leeg
alsof mijn persoon was gepikt
Ik was even de kamer uitgelopen
Gewoon even weg totaal overwacht
Was jij toen onder mijn bed gekropen
De weg naar mijn persoonlijkheden lag open
Hij lag open voor jou ogen…
Laggend riep jij door het huis
Wat je ogen wel niet zagen
Ik kromp ineen
En dacht aan de last die ik zou moeten dragen
Je wist te veel van mij
Meer dan je moest weten
Een nare ervaring
Ik zal je dit nooit vergeven
Maar dat is mijn mening
En terecht,
mag ik die uiten
JIJ BENT EEN EIKEL HEB IK TOEN GEZEGT
Helaas deed jou dat niet veel pijn
Maar ik kan er niets aan doen dat JIJ zo kansloos wil zijn…