Ik moet het gewoon nog een keer zeggen.
Ik hou zielsveel van je.
Ik kan het egt niet anders uitleggen.
Maar ik hou je gevangen.
Ik kan het niet helpen.
Ik brand gewoon van verlangen.
Ik wou dat ik altijd bij je kon zijn.
De gedachte dat dat niet kan.
Dat doet me gewoon zoveel pijn.
Ik kan het niet meer aan.
Helaas moet ik je laten gaan.
En blijf ik in m'n eentje staan.
Jammer dat het zo moet aflopen.
Het kan blijkbaar niet anders.
Ik zal altijd voor ons blijven hopen.
Auteur: Mark Anema | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 februari 2004 | ||
Thema's: |