Jij was mijn ideaal,
een mooi verhaal,
je was mijn leven.
Ik koos voor jou een naam,
t klonk heel spontaan,
voor t verdere leven.
Maar nu ben jij nietmeer,
dat doet me zeer,
ik die je lief had,
en waar, waar ben je heen?
kan niet alleen gaan.
Waarom ben jij,
niemeer bij mij?
het ging zo goed,
jou levensdoel,
was het voor hem,
dat je het deed?
of wilde jij voor mij echt leed?,
dat denk ik niet,
je hield van mij,
waarom dan jij?
Jij blijft mijn lieve kind,
dat ik zo innig heb bemind,
en diep, diep in mijn hart,
voel ik de kracht, die jij wil geven,
en als ik aan je denk,
word ik verwent,
door de gedachten,
dat jij daar ergens ver,
daar heel ver weg ,op mij zal wachten.