Altijd en voor Eeuwig
Gevoelens van eenzaamheid
Genodigd door de innerlijke drang
Pakken wat je pakken kan
Nodige herinneringen maken me bang
Steken van dromende angsten
Tranen die niet stoppen kunnen
Overgehaald door zoveel pijn
Het masker wat vanaf nu mijn leven mag runnen
Jij doet de pijn stijgen
De bovenste kamer van mijn ziel
Aangetast zo pijnlijk
Makend dat ik keer na keer viel
Niet de schuld aan jou
Wel de eenzaamheid van jou meegenomen
Mijn tranen huilen achter het masker door
Leed waar ik onmogelijk aan kan ontkomen
Stromende watertranen
Zullen niet stillen deze pijn
Overspoelt door verdriet zal jij nog steeds
De gemiste persoon blijven en altijd zijn
Darkdevils-night: | Donderdag, februari 19, 2004 18:06 |
**geraakt** Meissie wat een gevoel erin gelegt in deze pracht woorden.. begin met de dag jaloerzer op jou te worden op jou dicht talent;) Ik vind het elke keer weer prachtig om te lezen, maar ook wel beetje pijnlijk want jij hebt mij op een één of andere manier echt heel erg geraakt (positief hoor).. Ik vind het echt super klote dat jij je steeds weer zo voelt, dat ik je niet kan helpen... Wat ik echt heel graag zou willen!! meissie ben het wel met marble eens, je moet |
|
Marble: | Donderdag, februari 19, 2004 17:15 |
Ik hoop wel dat nieuwe mensen in je leven het verlies wat kunnen verzachten. Het is een cliche en klinkt ook verneukt, maar het is wel zo dat het leven doorgaat. Dat wil niet zeggen dat je er niet bij stil mag staan, maar het loslaten is wat tijd je hopelijk zal leren. Hmm, blablabla, buiten is het wel mooi weer, miss dat je daar weer beetje blijer van word :) *Kusje* lief klein snoesje van me ( ^__^ ) Daggad, Marble |
|
Oorlam: | Donderdag, februari 19, 2004 17:09 |
met zeer veel gevoel geschreven... aai, |
|
Auteur: FrogCess | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 19 februari 2004 | ||
Thema's: |