Nog steeds denk ik aan jou honder keer per dag
aan je mooie ogen je mond en je lach
ik kan je niet vergeten, het lukt me niet
en soms doe me dat zoveel verdriet
en pijn....meende je wat je zei...of was het gelogen
en heb je me alleen maar bedrogen....
verscheurd van verdriet en pijn
voel ik me stom en klein
ik ben in je stomme verhaaltjes getrapt
maar ook afschuw...over wat ik van je hoor
zo kan je met je leven echt niet door
ga is normaal doen, gedraag je als een vent
want dat is wat je bent
vecht voor wat je dierbaar is, dat moet je niet vergeten
maar tegelijk moet je ook wel even weten
dat ik me zo in je heb vergist
als ik dat van te voren wist
was ik niet in je ogen verdroken
en zo diep gezonken
om zo verliefd te worden op jou
JE BENT HET NIET WAARD.........
kusje.....