* Gewoon Bang...*
ik lig op bed
staar na het plafond
gedachten dwalen af
denkend aan waar het begon
onafscheidelijk
een super mooie tijd
vanmiddag je pijn gedaan
nu verdriet en spijt
zeggen zwijgen
ik weet gewoon niet wat te doen
ik durf de stap niet te zetten
strax wordt het minder als toen
duidelijk geweest
maar was het wel wat ik wou
ik heb je laten huilen
JOU pijn gedaan waarom nou ?
ik hou van je
maar toch is er iets wat me weer houd
en het is niet waar wat je zegt
ik heb geen muur tegen jou gebouwd
ik ben WEL verlieft
misschien duurd dit voor jou te lang
ik snap wel dat je me niet kan begrijpen
maar ik ben gewoon zo bang...
«·´¨*·.¸♥¸.*[ChEsErI]*.¸♥¸.·*¨`·»
sweety538: | Vrijdag, februari 13, 2004 16:40 |
knap van je juist dat je eerlijk bent geweest!! Inderdaad, blijven praten hoor! En zolang je die angst hebt, tja... Het is toch ook niet goed om wél samen te zijn, maar om vervolgens met die angst te zitten?? knappe en goede zet! (Wel moeilijk hè)! maar kop op hè? liefss |
|
Flanieke: | Donderdag, februari 12, 2004 22:48 |
Hey meid, blijven praten, eerlijkheid duurt echter het langste, voor beide... stevige knuff meid!! liefs stephanie |
|
Luijkx: | Donderdag, februari 12, 2004 21:08 |
Mooi geschreven! Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, ik denk dat je eerlijk tegen hem/haar bent geweest en dat moet diegene maar accepteren! Je zit in een verwarrende situatie (voor mij ook wel beetje herkenbaar) Veel sterkte en succes! Liefs, Laura |
|
Auteur: *Cheseri* | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 februari 2004 | ||
Thema's: |