ik opende de deuren van de kast
want ik was opzoek naar iets leuks,
voor op mijn tafeltje van glas.
de kast zat vol met gaten
en net toen ik dacht niets leuk te kunnen vinden
viel mijn oog op een stapeltje kaarten.
ik pakte de kaarten en begon ze te lezen
met knikkende knieen greep ik me vast
en zag je weer vrezen
ik was toen bij je te gast
ik gaf je een knuffel
en de tekening die ik voor je gemaakt had
ik zei, mamma wanneer kom je weer naar huis?
ze begon te huilen en ik dacht
dit is niet pluis
maar ik was nog te jong te beseffen
dat je vocht voor je leven
nu is alles weer goed
maar zoveel jaar geleden
was ik je bijna kwijt
en het doet pijn te beseffen
dat het geluk dat we toen hebben gehad
elk moment over kan zijn...
~12-12-2003~