Als ik je zie, voel ik het weer helemaal naar boven komen,
Al die woede na wat je me hebt aangedaan,
Ik hield zoveel van je, dat heb je nooit durven dromen,
En jij hield er mij van in de waan,
Dat je hetzelfde voelde voor mij,
Maar later merkte ik, dat was er niet bij.
Waarom zag je toen niet wat je voor me betekende,
Dat ik echt op je rekende?
En toen liet je me helemaal alleen,
Je wist heel goed dat ik dat niet kon, waar moest ik zonder jou heen,
Als ik je zag was ik er niet meer voor jou,
Alles wat je deed was mij behandelen als een vreemde vrouw,
Daar deed je me zoveel pijn mee,
Ik zou alles voor je doen, maar je ging niet met me in zee.
Waarom liet je me daar maar zo staan,
Wat was het dat ik jou had aangedaan?
Anderen kozen allemaal jou kant,
Alleen stond ik en ik wist niet waar ik in was beland,
Ik wilde dat alles weer werd zoals eerst,
Maar dat wilde je niet, zij je heel beheerst,
Dat je brak met mij, deed me zoveel pijn,
Bij jou, was alles waar ik wilde zijn.
Waarom vertelde je me niet meteen wat er aan de hand was,
Waarom snapte ik het pas toen ik je brief las?
Elke keer als ik je nu nog zie, geef je me weer dat gevoel,
Woede, angst, verdriet, ik weet niet precies wat ik bedoel,
Nooit zal ik je nog kunnen zien zonder boosheid,
Want wat jij me bracht was niets als vriendloosheid,
Alleen stond ik daar en wist met mijn gevoelens geen raad,
Nog steeds voel ik het, als jij daar staat.
Waarom, na al die tijd,
Ik je mijn woede nog steeds verwijt?
Je hebt me pijn gedaan!
Waarom?
Je liet me daar zomaar staan!
Terwijl je wist dat ik het al moeilijk had,
Dat je terug kwam was wat ik in stilte bad.
Je hebt me alleen achter gelaten!
Waarom?
In mijn hart vielen grote gaten!
Ik ben nooit meer dezelfde geweest,
Want ik miste jou van alles het meest.