Wijsheid vergaar je met de jaren
maar heb je die jaren vergaard
besef je ’t leven is een theater
door je rol verstrikt geraakt
en zwijg je in alle talen
niet gelovend in dit verhaal
heb je gebogen met een treurgebaar
jazzzz: | Vrijdag, januari 30, 2004 11:56 |
heel mooi.. toch maar proberen om in dat theater jezelf te blijven liefs, |
|
Hans Winter: | Vrijdag, januari 30, 2004 00:56 |
speel en zing voor wie na jou komen, opdat zij van een ander antwoord dromen, groetje, hans |
|
lommert: | Donderdag, januari 29, 2004 20:37 |
soms heb je de wijsheid in pavht..dan weer ben je zo dom ...maar al doende wordt je wel wijzer door het leven gekneed...een mooi en nadenkend gedicht.. xxx je willemmien |
|
Quo Vadis?: | Donderdag, januari 29, 2004 14:09 |
O! O! | |
Oorlam: | Donderdag, januari 29, 2004 13:39 |
gelukkig zwijg je helemaal niet in alle talen, bieke! gelukkig, aai, |
|
bent: | Donderdag, januari 29, 2004 13:34 |
heel erg mooi x |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, januari 29, 2004 13:25 |
EN TOCH BIEKE BEN JE WIJZER GEWORDEN. WANT DIE KOMT ECHT MET DE JAREN... MOOI MOOI KUSSS JANNIE |
|
fox_bert: | Donderdag, januari 29, 2004 12:58 |
Het leven kan inderdaad een mooi theaterstuk opleveren. eens een comedie dan weer een drama, alles kom je tegen dan. liefs Bert |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, januari 29, 2004 12:35 |
In je gedicht zit heel veel waarheid. Geweldig mooi verwoord Liefs, Peter. |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 29 januari 2004 | ||
Thema's: |