Als hij straks dood is
kan ik niet huilen
ik mag niet
maar ik heb nu al zoveel verdriet
Ik ben zo eenzaam
niemand die om me geeft
onbegrepen en alleen
wachtend op een arm om me heen
Gevoelens mag ik niet tonen
dan moet ik het huis uit
mijn hele familie zou me dan haten
alleen door mijn emoties voor mijn vader er uit te laten
Huilen mag ik niet om hem
lachen ook niet
alleen kwaad, vol met nijd
waarom ziet niemand zijn zachtheid
Alleen de boze kant zien jullie
en ik sta er tussen in
wil van hem houden zoals ik ik altijd heb gedaan
ook al liet hij zich vroeger te veel gaan
Weet wel dat hij mij misbruikte en mishandelde
waarom niet vergeten
maar ik kan hem niet vergeven
er is vast wel een manier waarop er wel met hem valt te leven
Jullie verbieden het me
dreigen met de ergste dingen
ik voel me leeg, een niets, nutteloos
maar jullie blijven alleen maar boos
Zoveel mensen tegen mij
ze zien niet wat ik wil, of willen het niet zien
en ik kan niets beginnen
een eindeloos gevecht wat ik nooit zal winnen
Want hij was de schuld van alles
een wolf in schaapskleren
elk woord wat hij zegt is bij voorbaat al niet goed
en geen goed woord over voor alles wat hij voor me doet
Hij wenst tenminste niet dat ik nooit geboren was
behandelt me als een mens, niet als een ding
hij laat zien dat hij om me geeft
dat hij voor me leeft
En straks is hij gegaan
gestorven en zijn eigen dochter mag niet huilen om hem
niet eens op zijn begravenis zijn
nee, ze moet maar wegrotten in haar eigen pijn
Bang voor het leven
Bang voor de dood
Bang voor pijn
Maar er komt een dag dat het leven meer dan alleen leven zal zijn...