~Reality~: | Donderdag, januari 29, 2004 19:14 |
Eej eej, je kan er pas echt 200% voor iemand zijn, als je zelf weer btje beter in je vel zit.. Klinkt raar maar het is zo. Je kan mensen nu wel helpen, maar die mensen geven om je en kunnen nooit 100% gelukkig zijn als ze weten dat jij dat niet bent.. Ik ga niet voor psych spelen en vertellen wat je wel en niet moet doen... Ik hoop alleen dat je snel gaat inzien dat je een toppertje bent en het leven zooo onwijs waard bent! Het mes is je vijand, niet je vrien |
|
knoei: | Woensdag, januari 28, 2004 21:57 |
Je gedicht is onwijs mooi.. Ik snijd zelf ook in mijn armen en zie naar een schaar pakken ook de enige uitweg. Mijn armen zien er niet uit, onder sneden en littekens.. gwoon niet meer te beschrijven met papier en inkt. Ik hoop dat je iemand vind bij wie je je verhaal kan doen en uit kan huilen en die je kan/wil helpen.. Zelf vertrouw ik niemand meer dankzij wat ik dacht een onwijs goede vriendin. Heel veel sterkte !! en ik hoop dat het snel weer beter met je gaat, vol houden oke ?! |
|
kimmytje: | Woensdag, januari 28, 2004 20:21 |
*stil* dat wordt ik ervan zo prachtig dat de tranen in mijn ogen staan ik maak bijna hetzelfde mee als jij zie ook het mes als enige uitweg om er trug bovenop te komen maar neen dat is het niet je zal dit inzien als je iemand tegenkomt waarbij jij je hart kunt luchten jouw schouder om op te huilen, alleen voor jou je geheimen die bij hem veilig zijn voor de buitenwereld zo heb ik ook iemand gevonden die mij morgen iets belangrijks moet vertellen en echt ik loop al 7maand achter die g |
|
Auteur: Marbalicia | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2004 | ||
Thema's: |