Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
De plank
Ik lig op plank
De zee die kolkt
en slaat op mijn redding
De plank schommelt en kraakt
De wind waait door mijn kleren heen
De lucht die ik zie is grijs van stormwolken
Plotseling blaast de wind
kolkt de zee
en neemt mij en de plank mee de diepte in
Ver boven het oppervlak
Zie ik een bol van de licht
Ik sluit mijn ogen en zink verder weg.
Reacties op dit gedicht
Memento vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Phoweyk
:
Dinsdag, januari 27, 2004 20:22
passend woordgebruik en goede vergelijkingm .. mooi en teder, :), ..
Over dit gedicht
Auteur:
Memento
Gecontroleerd door:
klitty
Gepubliceerd op:
27 januari 2004
Thema's:
[Dood]
[Eenzaamheid]