ik voel me zoe eenzaam zo alleen
het is hier zo donker niemand om me heen
is er dan niemand in de buurt die me uit deze put wil halen
ik ga bijna dood van verdriet
zien jullie dat dan niet
nee iedereen lijkt wel blind
het is misschien om dat ik het ben
maar ben ik dan zo een abnormaal kind
ben ik dan zo veel stommer dan hen
ik weet het allemaal niet meer
wat moet ik nu doen 'k heb bang om naar school te gaan
want de mensen doen me pijn keer op keer
zie me hier nu zitte ik ween en tel ze allemaal traan voor traan
ooit zal het wel eens stoppen ale dat hoop ik toch
maar tege dan is het misschien al te laat
dan rust ik misschien al in vrede
als in vrede rusten nog gaat