Alleen zijn...
Vroeger scheen de zon,
kwam ik thuis in een huis vol leven,
straalde de warmte, de avond begon,
en leek de tijd zalig voorbij te zweven
Nu is er de duisternis,
de akelige kilte,
geen enkele belevenis,
de ijzingwekkende stilte
De Tv op een willekeurig kanaal,
de internetverbinding voortdurend open,
piekeren en denken op grote schaal,
en de tijd die niet wilt voortlopen
Ik mis ze die warmte, de genegenheid,
een gezin om mee samen te zijn,
noemt men dit nu eenzaamheid,
is dit nu alleen zijn?