Ik dacht dat ik van je hield
maar nu laat je me ijskoud
blijkbaar heb ik me vergist -
alweer
Je was zo anders voor mij
een echte vriend; zo vertrouwd
maar toch zo spannend
onze eerlijke gesprekken werden leugens
dubbelzinnigheden, geheimen, stille hints
Wederzijds vertrouwen verdween
gesprekken werden oppervlakkig
een ongeïnteresseerd "hoe gaat het?"
steevast beantwoord door "goed hoor"
ook als je "ellendig" bedoelde
ik miste je niet langer - 's avonds
of 's morgens - nooit meer
Dat was dus geen liefde
maar wat wel?
Bestaat liefde?
Ik denk het niet
Liefde is een conventie
iets wat verondersteld wordt verliefdheid te vervangen
een intenser dieper gevoel
of toch geen conventie
eerder een illusie - een collectieve droom
als ik beweer dat ik van je hou
en jij houdt vol dat je van mij houdt
dan blijven we samen - gelukkig koppeltje
overal rondom ons medeleugenaars
ik kan met je samenleven
maar ik voel geen liefde
geen genegenheid geen vriendschap niets
jij beweert dat je van me houdt
maak jezelf niets wijs