Als de herinnering nou
Het vel van je vinger zou zijn,
Zou je het er af kunnen snijden,
Zodat de pijn tenminste tastbaar zou zijn.
Als ze tenminste zou bloeden,
Dan zou ze zichtbaar zijn.
Dan zou het duidelijk zijn waar ze zat,
Dan zou het makkelijker zijn,
Om te verzachten.
Nu,
Zit ze steeds op een andere plek,
En is ze niet te vinden,
Alleen maar te voelen,
Niet te verzachten… …
druppeltje: | Zaterdag, januari 17, 2004 13:32 |
Heel erg mooi gedichtje en je hebt gelijk maar misschien kan een goed gesprek toch een heeel klein beetje verzachten... knuffie |
|
Hans Winter: | Zaterdag, januari 17, 2004 12:05 |
de telkens zelfde pijn hecht zich herhaaldelijk aan het altijd anders zijn. hans |
|
synchrogirl: | Zaterdag, januari 17, 2004 09:19 |
idd... ik kreeg rillingen van je dichie joh :| maar mooi gemaakt en je hebt gelijk.. Liefs |
|
Auteur: Mama_Pomie | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 17 januari 2004 | ||
Thema's: |