Ik dacht vandaag na over een vogel van mij. Mocht hem zo graag en dat doe ik nog steeds. Hij is zo lief. Helaas kwam het leven van hem tot een eind. Vandaar dit gedicht. Met medewerking van Cristiaan.
Rocky
Het spijt me zijn kille lege woorden,
als ik kijk hoe jij daar ligt.
Zo rustig gelijk het slapen,
je oogjes zo vredig dicht.
Spreid nog 1 keer je vleugels,
voor 1 keer niet klein.
Spreid nog 1 keer je vleugels wetend,
dat je altijd bij me zult zijn.
Je kooitje zo leeg en verlaten,
je fluiten door de stilte verdoofd.
rocky slaap zacht,
weet,
herineringen winnen het van de dood.