Zo jong maar zo sterk!
Nog zo jong en al zoveel pech,
Al die nare gedachten staan in de weg!
Ik ken je nog niet zo goed,
Maar je mag me alles vertellen als het moet.
Ik wil er met je over praten,
Zodat je alles er even uit kunt laten.
Maar het is zo makkelijk niet,
Daarvoor heb je veel te veel verdriet.
Dan zie ik in je ogen er is iets mis,
Maar je kunt me niet vertellen wat de oorzaak is.
En ook al weet ik wel dat je je soms rot voelt,
Ik weet nooit helemaal precies wat je bedoeld.
Ik weet niet wat er in je is omgegaan,
AL die keren dat jou is pijn gedaan.
Misschien dacht je zelfs wel even,
Ik stap nu uit dit leven.
Maar dat heb je niet gedaan,
Je bent met beide benen op de grond blijven staan.
Je bent feller als de bliksem en sterker als de donder,
Dat is waarom ik jou zo bewonder.
En ik ben zo blij dat het zo is,
Anders liep ik heel misschien wel deze mooie vriendschap mis.