Mijn lippen vormen woorden
maar jij begrijpt ze niet
of jij wil ze niet begrijpen
want je angst is te groot
Niemand weet wat er in je omgaat
ik strek mijn hand naar je uit
maar je ziet het niet
of je wil het niet zien
want je angst is te groot
Zachtjes waait de wind door je haren
een gefluister in je oor
maar je hoort het niet
of je wil het niet horen
want je angst is te groot
je staat daar eenzaam in een hoekje
maar toch lachen je ogen
leef je in je eigen wereld?
je begrijpt, ziet en hoort ons niet
want in jouw wereld bestaat geen angst